Dz. U. 2018 poz. 1679

31 sierpnia 2018 roku ukazało się w Dzienniku Ustaw, w pozycji 1679, rozporządzenie datowane na 26 lipca br. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej. 

W skrócie - ukazała się ostatnia z nowych podstaw programowych - podstawa dla szkół branżowych po ośmioletniej szkole podstawowej, w której na szczególną uwagę zasługuje podstawa programowa fizyki (strony 83 - 88).

Zasługuje na uwagę ponieważ zawiera elementy pozwalające zindywidualizować nauczanie fizyki w tym typie szkół naszego systemu edukacji. Podstawa, jak przystało na tego rodzaju dokument, zawiera:

• cztery cele kształcenia - wymagania ogólne,
• treści nauczania - wymagania szczegółowe - pogrupowane w VI obowiązkowych obszarach (Wymagania przekrojowe, Mechanika i grawitacja, Elektryczność i magnetyzm, Ciepło, Fale, Atom i jego jądro),
• oraz obszar VII zawierający treści fakultatywne.

Część fakultatywna stanowi listę zagadnień tematycznych pogrupowanych w moduły (z 3 tematami każdy), z których w całym etapie edukacyjnym należy zrealizować co najmniej dwa. Nauczanie w ramach części fakultatywnej powinno mieć głównie charakter popularyzatorski. Sposób realizacji tematów w module fakultatywnym i określenie celów szczegółowych kształcenia w tym zakresie należy do zadań nauczyciela. Cele te powinny być skorelowane z celami kształcenia – wymaganiami ogólnymi (przekrojowymi) i stanowić sposobność do ich ugruntowania. 

Cześć obowiązkowa zaplanowana jest na około 3/4 wymiaru czasu przewidzianego na nauczanie fizyki i będzie musiała być zawarta w podręcznikach podczas, gdy pozostały czas zostanie do dyspozycji nauczycieli. Podstawa czyni zadość oczekiwaniom środowiska i umożliwia dopasowanie treści (w obrębie minimum dwóch modułów) do profilu szkoły oraz zainteresowań uczniów. Podczas realizacji części fakultatywnej należy posługiwać się informacjami pochodzącymi z analizy dowolnie wybranych przez nauczyciela materiałów źródłowych, także tekstów i filmów popularnonaukowych wykorzystując dostępne techniki informacyjno-komunikacyjne. Zaleca się także zróżnicowane formy pracy z uczniami poprzez wykorzystanie metody projektu, nauczanie przez działanie, odwróconej lekcji. Części fakultatywne należy wprowadzać w najbardziej optymalnym czasie podczas realizacji wymagań obowiązkowych.

Jestem przekonany, że to krok w dobrym kierunku i w nieodległej przyszłości także nauczanie w zakresie podstawowym w liceum i technikum będzie mogło być realizowane zgodnie z tak skonstruowaną podstawą programową.