Nie wyobrażam sobie lekcji fizyki (i nie tylko fizyki) bez nawiązań do codzienności uczniów oraz tematów, na pierwszy rzut oka, należących do innych przedmiotów. To dlatego, że jestem "wyznawcą" nauczania międzyprzedmiotwego. Podejście to charakteryzuje się tym, że nauczanie - pojmowane tylko i wyłącznie konstruktywistycznie:
- zaspokaja potrzeby i zainteresowania uczniów, przy czym jest trafne, nowoczesne, różnorodne i angażujące oraz dostosowane do ogólnych celów edukacyjnych,
- polega na tworzeniu ścieżek między przedmiotami, sprzyjających lepszemu zrozumieniu rozważanego problemu i rozwijających wiedzę, umiejętności oraz kształtujących postawy, które nie są ograniczone przedmiotowo i są ściśle powiązane z codzienną praktyką życiową,
- sprzyja łączeniu szkoły i jej otoczenia społecznego na wielu płaszczyznach, aby promować edukację jako proces demokratyczny, umożliwiający dzieciom, młodzieży i dorosłym świadome tworzenie społeczeństwa oraz udział w decyzjach wspólnot, w których żyją, czyniąc z nich aktywnych partnerów w procesie zrównoważonego rozwoju,
- zespaja przedmioty szkolne poprzez główne wątki, zagadnienia, problemy, procesy, tematy lub doświadczenia,
- motywuje nauczycieli do współpracy w zakresie nauczania w obrębie swoich przedmiotów w celu promowania interakcji między przedmiotami i dzielenia się swoimi międzyprzedmiotowymi metodami i doświadczeniami pedagogicznymi [i].
Mimo oczywistych zalet tak postrzeganego nauczania, nie jest ono powszechnie obecne w praktyce szkolnej nie tylko w Polsce. Przedsięwzięcie pod nazwą Cross-curricular Teaching jest próbą opisania głównych przeszkód i zaproponowania wsparcia nauczycieli, którzy decydują się na nauczanie międzyprzedmiotowe.
Projekt Cross-curricular Teaching (akronim: CROSSCUT), czyli Nauczanie międzyprzedmiotowe to przedsięwzięcie międzynarodowe finansowane z funduszy programu ERASMUS+. W projekcie uczestniczy sześć krajów europejskich: Francja (Centre International D’Etudes Pedagogiques – CIEP – koordynator projektu oraz Ecole Normale Superieure de Lyon - IFE), Portugalia (Universidade Do Minho – UMINHO oraz Universidade Aberta - UAB), Polska (Instytut Badań Edukacyjnych - IBE), Norwegia (Senter for IKT i Utdanningen - SIKT), Finlandia (CICERO Learning), a także Dania (Laboratory for Coherent Education and Learning - LSUL).
Na stronie Instytutu Badań Edukacyjnych poświęconej przedsięwzięciu znaleźć można podstawowe informacje, w tym raport prezentujący pierwsze efekty oraz zaproszenie do współpracy w realizacji kolejnych etapów projektu.
[i] Musialik, M., Greczyło, T., (2018). CROSSCUT. Badanie sytuacyjne –
efekt realizacji projektu. Output 1. Warszawa: Instytut Badań
Edukacyjnych
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz